Denver: The last dinosaur
İki nisanda Belfast’taki bir ÅŸirketle mülakatım vardı, güya iyi geçerse oraya taşınacak ve kariyer basamaklarında biraz daha yükselecektim. Role playing ile baÅŸlayan interview, konferans modunda bitti. İşe alındım. Hatta iÅŸe alındığım günün akÅŸamında tam uçak biletlerimizi alıyorduk ki, ‘durrr’ dedi içimdeki ses. ‘Durrrr!!!’
Mutlu değildim. Bu karardan hiç mutlu değildim hem de. O gün hep ağladım. Şaka gibi yaa. Başka biri olsa mutlu olur, ben acı çekiyordum. Değişik duygular içerisinde kıvrılıyordum resmen. Hemen bir özür mektubu yazıp bu işi kabul edemeyeceğimi bildirdim. Ohh şükür, şimdi mutluydum işte!
‘HerÅŸeyde vardır bi hayır’ cümlesinden nefret ederim ama ertesi gün hamile olduÄŸumu öğrendim. Leeds’deki düzeni bozup, Belfast’a taşınmak bu durumda beni bir hayli zora sokacaktı. Ayrıca ilk aylarda Belfast’ta yalnız olacaktım ve bu durumla nasıl baÅŸ edebilirdim bilmiyorum. Ayrıca aklımın o karışıklığı, duygu yoÄŸunluÄŸu falan bebektenmiÅŸ meÄŸer:P
Åžimdi 6 hafta 3 günlük, görüntüsü de resimdeki gibi:) Ehuhehehe ilk gördüğümde “Bu ne bee, dinozor denver’e benziyo” dedim